یوردداش yurddaş

بو بلاگ آذربایجانلیلارین و ایراندا یاشایان باشقا تورکلرین دیل ، تاریخ ، مدنیت ، فولکلور و انسانی حاقلاری ساحه سینده چالیشیر .

ایلک دفعه بئل- کورَک آدلاری نئجه یارانمیشدیر ؟

+0 بَگَن (Bəyən)

                  ایلک دفعه

                                        بئل- کورَک آدلاری نئجه یارانمیشدیر ؟

                                                       حسن راشدی

" بو مقاله ایلک دفعه ۱۳۶۷ جی ایلده یازیلمیش و ۶/۱۵/ ۱۳۶۷ تاریخینده مطبوعاتدا چاپ اولموشدور "

 

اینسانین هر بیر زاماندا آد قوْیماغا احتیاجی اوْلموشدور.

 ابتدایی اینسانلار گونده‌لیک احتیاجلارینی تأمین ائتمک اوچون آدلاردان استفاده ائتمه‌یه اؤزلرینی مجبور گؤرموشلر. ائله نظره گلیرکی، ابتدایی اینسانی آد قوْیما فکرینه دوشَن زامان هر شئی‌دن اوّل اؤز هَنده‌وَرینده اوْلان شئی‌لره آد قوْیموش و اوْنلاردان گونده‌لیک دانیشیغیندا استفاده ائتمیشدیر.

ایلک آدلارین نئجه یارانماسی باره‌ده هئچ بیر بحثه گیریشمه‌دن ظن ائدیریک کی، اینسان اؤز بدنی‌نین ظاهری اعضاسینا آد قوْیماغی ایلک لازیمی آدلاردان سایمیش و باشقا شئی‌لره‌ده آد قوْیماقدا بدن اعضاسی آدلاریندان استفاده ائتمیشدیر.



آردینی اوخو - ادامه

آذربایجان و ایران

+0 بَگَن (Bəyən)

  Image result for ‫جمهوری آذربایجان و ایران‬‎              آذربایجان و ایران

                                               محمد امین رسول زاده : سال 1918 میلادی

 

در سال ۱۹۱۸ و زمانیکه مناطق شمالی رود ارس به عنوان جمهوری آذربایجان اعلام استقلال نمود, در ایران موافقین و مخالفین با این نام به بحث و مجادله پرداختند که نظریات آنان بیشتر در روزنامة «ایران» آن زمان که مدیریت رسمی این روزنامه را «میرزا محمدخان ملک­زاده» و مدیریت غیررسمی­اش را برادرش «ملک الشعرای بهار» به عهده داشت منتشر می­شد.[1]

 به دنبال این مباحثات, محمد امین رسولزاده رهبر جمهوری تازه استقلال یافته آذربایجان علاوه بر اینکه هیأتی را به ایران اعزام می­دارد, خود نیز دربارة دلیل انتخاب نام آذربایجان و ارتباط تاریخی منطقة شمال رود ارس با این نام, مقالاتی در روزنامه­ های باکو می­نویسد که ترجمة فارسی آن نیز در روزنامة «ایران» آن زمان چاپ می­گردد.

 یکی از مقاله ها  بنام " ایران و ما " بود که در این وبلاگ منتشر شد ، اینک دومین مقاله با نام " آذربایجان و ایران "



آردینی اوخو - ادامه