منطقه «موران» در شرق شهرستان گِرمی و مرکز آن «زهرا» (ظاهرا شهر!) در ۲۷ کیلو متری این شهرستان از استان اردبیل و در نقطه مرزی کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد.
نام «موران» برگرفته از نام ترکی قدیم و به معنای «منطقه پر آب » است و این نام بی جهت بر روی این منطقه گذاشته نشده است، چرا که نزدیکی این منطقه به دریای خزر و بهره مندی از آب و هوای مرطوب، در طرف جمهوری آذربایجان جنگل و در این سوی مرز زمینهای مرطوب را برای کشت فراهم ساخته است.
منطقه موران به منطقه «دو بهار» در یک سال معروف است، چرا که هم « ایلک باهار» (بهار اوّل)  و هم « سون باهار» (بهار آخر) در این منطقه خود را نشان می دهد. علاوه بر بهار اول که در همه جای کشور دیده می شود، بهار دوم این منطقه از اواخر شهریور و اوایل مهر ماه شروع و در آذر ماه به پایان می رسد. در این سه ماه نیز زمین سبز و قابل استفاده برای دامهاست.
ولی مردم این منطقه با این آب و هوای استثنایی هم از اواخر بهار و تمام  تابستان با کمبود آب روبرو هستند و با مشقات فراوان نیازهای اولیه خودرا برطرف می کنند!
 ظاهرا هموطنهای عرب خوزستان که رودخانه پر آب کارون را در کنارشان دارند باید صدای «#العطش!» سر دهند و  مورانیهای آذربایجان هم که از فراوانی باران « دو بهار» را تجربه می کنند باید ندای «#سوسوزوق» را به گوش مسئولین کم شنوا برسانند.
برای آبرسانی به روستاهای این منطقه و رهایی مردم منطقه از تشنگی تابستانی، از سال ۱۳۹۴ اقدام به لوله گذاری شده ولی در طول این شش سال نتوانسته اند و یا نخواسته اند لوله گذاری حدود ۴۰- ۴۵ کیلومتری را به پایان برسانند !!
در آبان سال گذشه (۱۳۹۹) و در بازدیدی که آقای ولی اسماعیلی نماینده مردم گِرمی در مجلس شورای اسلامی از این مجتمع آبرسانی داشت ،گفت:
«فاز اول مجتمع آبرسانی، دهه فجر امسال (۱۳۹۹) افتتاح خواهد شد و فاز دوم پروژه نیز برای سال آینده آماده آماده بهره برداری می شود»
ولی امسال، یعنی تابستان ۱۴۰۰ هم از آن افتتاح‌ها و آبرسانیها خبری نیست و مردم منطقه مورانِ پر آب با «دو بهار!» در یک سال، در تشنگی تابستانی به سر می برند!
ظاهرا تقدیر چنین رقم خورده است که پر آب ترین مناطق ایران باید بیشتر از مناطق کویری تشنگی بکشند!!
  
                                                                                                                https://telegram.me/yurddash

         

     زبان فارسی، زبان رسمی و دولتی و زبان اجباری تحصیل است!

                          حسن راشدی: یکشنبه، 12 اردیبهشت 1400

حسن روحانی رئیس جمهوری، روز شنبه 11 اردیبهشت 1400 در آستانه « روز معلم» (دوازده اردیبهشت‌ماه)، در دیدار با جمعی از معلمان کشور اظهار داشت:

« متاسفانه امروز بخشی از بدخواهان، هویت ملّی،زبان فارسی و مرجعیت آن را هدف قرار داده و سعی در ایجاد دوگانه کاذبی به نام زبان مادری و زبان رسمی و ملّی هستند و معلمان عزیز تنها کسانی هستند که میتوانند و باید این توطئه را خنثی کنند.»

جناب آقای روحانی!

زمانیکه در سال 1392 کاندیدای ریاست جمهوری بودید یکی از تبلیغات پر آب و تاب جنابعالی، اجرای اصل 15 قانون اساسی و فراهم آوردن امکان تحصیل به زبانهای غیر فارسی اقوام در مدارس در صورت انتخاب شدنتان بود؛ اینک بعد از گذشت هشت سال از آن زمان و پایان دوره ریاست جمهوری حضرتعالی، از «دوگانه کاذب» صحبت می کنید، آیا وجود زبانهای مادری غیر فارسی در ایران که جمعیتشان از گویشوران زبان فارسی هم بیشتر است و تنها تُرکان ایران 40% جمعیت کشور را تشکیل میدهند ولی حقّ تحصیل در حدّ ابتدایی هم به زبان خود در مدارس ندارند و از این تبعیض آشکار صدایشان بلند شده است « ایجاد دوگانه کاذب» است؟!

در همسایه شرقی و همزبان شما افغانستان، دو زبان « پشتو » و « دری» زبانهای رسمی و سرتاسری کشور است و بقیه زبانها هم در مناطقی که اکثریت جمعیت با گویشوران این زبانهاست در کنار زبان رسمی تدریس می شوند، در ایرانی که سکّان ریاست جمهوری و ریاست قوه مجریه آنرا شما به مدت هشت سال در اختیار داشتید و مدعی مدرن و پیشرفته بودن آنرا هم دارید چه؟!

آیا غیر فارس زبانان کشور، نباید حقّ تحصیل به زبان خود در حد ابتدایی هم در کنار زبان رسمی داشته باشند؟!

با گذشت بیش از چهل و دو سال از انقلاب اسلامی، چه گامی در جهت برآورده شدن این حق انسانی، طبیعی و ابتدایی غیر فارسها در ایران برداشته شده است، و شما چه کار مثبتی در این زمینه کردید؟!

اینک که صدای این قشر از جامعه از تبعیض بلند شده آنر « دوگانه کاذب» می نامید؟

دوگانه کاذب را کسانی چون آقای جواد طباطبایی ایجاد می کند که جنابعالی به ایشان جایزه دادید  و اینک ایشان در کنار دخترشان که مشاور  ریاست جمهوری آمریکا «جو بایدن» شده است در آمریکا به استراحت می پردازد که با تئوری « ایرانشهری»اش وجود زبانهای غیر فارسی و حقّ تحصیل آنها به زبان مادریشان را انکار و نارضایتی در جامعه را افزایش می دهد!

 

 

 

                              

                                راهی که رفتیم  درست بوده است،

                            گذر از تُرک چهل درصدی ایران ممکن نیست!

                                   حسن راشدی : 20 حرداد 1400

دیگر چند روزی بیش به روز انتخاب رئیس جمهوری باقی نمانده  است و  امروزها هر کدام از کاندیداهای ریاست جمهوری، آخرین قدرت خودرا برای جذب رای دهندگان به کار می‌گیرند.

اگر آنچه را که در تایید و یا عدم تایید صلاحیتهای ثبت نام کنندگان برای نامزدی پست ریاست جمهوری گذشت به کناری بگذاریم که در این مورد دیگران سخن بسیار گفته‌اند، در دو مناظره گذشته کاندیداهای ریاست جمهوری، نام بردن از ترکان و زبان ترکی و شعر خوانی به این زبان هر چند در حد یکی دو بیت کوتاه و یا منسوب کردن خود به این قشر و یا صحبت از دلجویی آنها و یا نقل حاطره ای از شهیدی منسوب به این قشر از جامعه‌ای که در طول دو دوره ریاست جمهوری آقای روحانی با جمعیت اکثریت نسبی در تحصیل به زبان ترکی خود از حقوق اقلیت هم محروم بود و با تقویت تفکرات و نظریات ایرانشهری از طرف آقای روحانی، در حال مشاهده افراط‌گرایی با چاشنی پان ایرانیسم هم بود، بکار بردن جمله «...[در ایران] آذری زبان نداریم آنچه که هست در مناطق آذربایجانهای شرقی، غربی،اردبیل، همدان، زنجان، خراسان، اصفهان، شیراز حتی خوزستان و جاهای مختلف ترک زبانها هستند...» توسط یکی از کاندیداها، ترمینولوژی جدید منبعث از واقعیتهای موجود در کشور است که توسط دولتمردی که سودای ریاست جمهوری دارد و از تبار اصلاح طلبان هم است به کار برده میشود.

گرچه بکار گیری ترکیب « ترک زبان» هم باید جای خودرا به « ترک» بدهد، اما همین‌قدری که خطاب واژه « آذری » به «ترکان » ایران که بن‌مایه آن توسط « احمد کسروی» تئوریسین خاندان پهلوی برای آسیمیلاسیون و فارس سازی ترکان و دیگر ائتنیکها  ریخته شد اکنون در حال احتضار است و ترکان آذربایجان و ساکنین دیگر مناطق ایران حداقل با نام واقعی‌شان در حال شناسایی هستند، نشان از تلاش و کوشش فعالین حرکت ملّی آذربایجان و دیگر ترکان ساکن در کلیه استانها و مناطق ایران به صورت مدنی در طول سی سال گذشته دارد که حداقل چهل درصد از جمعیت کشور را تشکیل میدهند و باید حقوق برابر با همکشوریهای فارس زبان در همه زمینه های اقتصادی، اجتماعی، هنری، ادبی، فرهنگی از جمله تحصیل به زبان مادری از ابتدایی تا پایان دانشگاه داشته باشند .

ترکیب جمعیتی – اتنیکی اورمیه در ۱۵۰ سال پیش

           به استناد سالنامه تاریخی آمریکایی

تورک‌ها نزدیک به ٩٢ درصد جمعیت شهر اورمیه

امروزها در کلاب هاوس گاهی صحبتهایی از طرف  افراط گرایان  کُرد در ترکیب جمعیتی شهر اورمیه از گذشته و اکنون و نام آذربایجان غربی  می شود که  نه تنها دلالت بر بیسوادی آنها می کند، بلکه گاهی مایه  تعجب از تعصب کور آنها هم می شود!

این افراط گرایان اصرار بر « استان اورمیه» نامیدن « استان آذربایجان غربی » دارند  بدون آنکه سندی بر ادعایشان داشته باشند، حال آنکه اگر نگوئیم از دو هزار سال پیش، حد اقل از صدها سال پیش شهر «اورمو - اورمی- ارمیه » یا « اورمیه» یکی از شهرهای آذربایجان تاریخی بوده و تعریف و توصیفهای زیادی از موقعیت این شهر و میوه ها، بخصوص از « انگورخلوقی، امرود پیغمبری و آلوی زرد»اش در تاریخ آمده است. 

ما در اینجا فقط به یکی از این اسناد تاریخی اشاره کرده و به بررسی جمعیت اتنیکی اورمیه در 150 سال پیش که در کتاب دائره المعارف  آمربکایی ثبت شده است می پردازیم .

                                                                                                                              

 

انتظار از آذربایجان و ترکها برای ایجاد تحول در ایران![i]

حسن راشدی:   10 اردیبهشت 1400

  اعتقاد عمومی در ایران بر این است که از نظر سیاسی هر تغییر و تحولی بخواهد در ایران صورت گیرد بدون دخالت مردم آذربایجان و ترکها، نتیجه ای نخواهد داد و بر همین اساس است وقتی اعتراضی در کشور صورت می گیرد همه منتظرند ببینند مردم آذربایجان بخصوص مرکز آن تبریز،در این مسئله چه عکس العملی از خود نشان می دهد!
رسیدن مردم به چنین اعتقادی تنها یک خیالپردازی ساده نیست بلکه تجربه های گذشته بخصوص از زمان برقراری مشروطه به این سو نشان می دهد آذربایجان علی الخصوص شهر تبریز مرکز اصلی قیامها و تحولات سیاسی در ایران بوده است.