
آیا ترکهای
ایران فقط ترک زبانند و ترکهای اصیل چهره زشت دارند؟!
حسن راشدی
26 بهمن ماه 1403
ترکان آذربایجان چه ترک بومی باشند، چه مهاجر،
ترکان اصیل و ساکنین اکثریت مطلق جمعیت منطقه آذربایجان تاریخی ( از همدان، ساوه ،
قزوین ، زنجان گرفته تا داغستان در شمال جمهوری آذربایجان) هستند نه آذریهای ترک
شده! گرچه ممکن است اقلیتهای غیر ترک هم در میانشان بوده که در طول سدهها به علت اقلیت بودن و ازدواج با ترکان اکثریت ، در
میان آنها مستحیل شده اند.
اگر آذریهای ادعایی آقای کسروی در آذربایجان اکثریت می بودند و ترکان مهاجر در
اقلیت ، باید مهاجرین ترک در داخل بومیان باصطلاح آذری مستحیل می شدند و زبان مردم
کنونی آذربایجان هم زبان آذری مورد ادعای آقای کسروی می شد نه زبان ترکی آذربایجان
امروز!
از طرفی ، از مریدان تئوری احمد کسروی و
طرفداران زبان " آذری " باید پرسید ، اگر ترکان امروز باصطلاح
آذریهایی باشند که زبانشان ترکی شده است ، پس ترکانی که بنا به اذعان کسروی در
ترکیب حکومتهای مقتدر غزنوی،سلجوقی،خوارزمشاهی و دیگر امپراتوران ترک از آسیای میانه به انبوهی
به آذربایجان و آناتولی آمده و در آن پیرامونیان ساکن شده و اکثریت مطلق جمعیت این
مناطق را تشکیل دادند، کجا رفتند؟ آیا آنها آب شدند رفتند زیر زمین و فقط آذریهای
ترک شده اشان باقی ماندند ؟!
نظامی گنجوی شاعر قرن ششم هجری و 900 سال پیش و
در زمان حاکمیت سلجوقیان، در سروده های خود در استفاده از کلمه ترک و ترکتازی
ابیات بسیاری دارد؛ در حالی که سلجوقیان اولین سلسله ترک بودند که حاکمیت
آذربایجان را هم مثل مناطق دیگر ایران و عراق به دست گرفته بودند و اگر قبل از
سلجوقیان، ترکان در آذربایجان نبودند، قاعدتا نظامی گنجوی اینهمه ابیاتش را به
ترکان اختصاص نمیداد و در ابیاتی، خود و اجداد خودرا به ترکان نسبت نمیداد و بر
آن افتخار نمیکرد که در اینجا به پارهای از آن ابیات اشاره می کنیم
:
آردینی اوخو - ادامه