« تورک» بودن و بخشی از «ملت تورک» بودن با آذربایجانی بودن منافاتی ندارد! 

     حسن راشدی : 9 شهریور 1399

                                   ناسیونالیستهای فارس و بنای  پاسارگاد

                         آیا بنای پاسارگاد می تواند مقبره کوروش باشد ؟!

آچیقلاما : 

من دؤرد گوندور چالیشیردیم بو مقاله نی بو وئبلگدا پایلاشام آمما نه ایش گؤرموشدولرسه اولموردو ؛ آمما بو گوندن اولدو !

ناسیونالیستهای  فارس زبان ایران ظاهرا روز هفتم آبان را روز بزرگداشت کوروش نامیده اند . به نظر می رسد این نوع نامگذاری  برداشت از ابتکار فعالین حرکت ملّی و هویت طلبان آذربایجان در نامگذاری اولین پنجشنبه و جمعه تیر ماه هر سال به عنوان " روز تولّد بابک خرمدین " باشد که در سالهای 1379 الی 1384 و تا زمانیکه نیروهای ویژه مانع برگزاری آن شدند ، مراسم با شکوهی در این روزها با شرکت صدها هزار نفر از ترکان سراسر کشور در قلعه بابک واقع در نزدیکی شهر کوچک کلیبر در آذربایجان شرقی برگزار می شد و این جمعیت انبوه با بالاترین فرهنگ ، رفتار ومنش خود در کنار برگزاری نمایشگاه کتاب، اجرای  تئاتر ،قصه گویی و شعرخوانی به زبان ترکی و نواختن موسیقی و اجرای رقص آذربایجانی و برنامه های فرهنگی و متنوع دیگر ، خواستار اجرای اصل 15 و 19 قانون اساسی و تحصیل به زبان ترکی آذربایجانی و اجرای عدالت در تقسیم امکانات کشور به نسبت جمعیت ملل و اقوام کشور ، از جمله جمعیت ترکان در ایران می شدند.

                آذربایجان و ایران

                                               محمد امین رسول زاده : سال 1918 میلادی

در سال ۱۹۱۸ و زمانیکه مناطق شمالی رود ارس به عنوان جمهوری آذربایجان اعلام استقلال نمود, در ایران موافقین و مخالفین با این نام به بحث و مجادله پرداختند که نظریات آنان بیشتر در روزنامة «ایران» آن زمان که مدیریت رسمی این روزنامه را «میرزا محمدخان ملک­زاده» و مدیریت غیررسمی­اش را برادرش «ملک الشعرای بهار» به عهده داشت منتشر می­شد.[1]

 به دنبال این مباحثات, محمد امین رسولزاده رهبر جمهوری تازه استقلال یافته آذربایجان علاوه بر اینکه هیأتی را به ایران اعزام می­دارد, خود نیز دربارة دلیل انتخاب نام آذربایجان و ارتباط تاریخی منطقة شمال رود ارس با این نام, مقالاتی در روزنامه­ های باکو می­نویسد که ترجمة فارسی آن نیز در روزنامة «ایران» آن زمان چاپ می­گردد.

 یکی از مقاله ها  بنام " ایران و ما " بود که در این وبلاگ منتشر شد ، اینک دومین مقاله با نام " آذربایجان و ایران "

                                        گونئی آذربایجانین سینیرلاری

                                                 هاردان هارادیر ؟

                                        حسن راشدی: 10 آذر ۱۳۹۳

بو گون قوزئی آذربایجان اؤزگور و مستقل اؤلکه اولدوقدا بللی سینیرلاری ایچینده اؤز آلین یازیسینی اؤزو یازماقدا و اؤز دیلی ، مدنیّتی ، فولکلورو ،موسیقی​سی ، تاریخی و تاریخی شخصیّتلرینی یئنی نسله تانیتدیرماقدادیر ؛ لاکین گؤنئی آذربایجان محدوده​ سی​نین دویونو هله‌​ده آچیلمامیش قالمیش و حتی بوگون ، گونئی آذربایجان سینیرلاری هارادان هارایا قَدَر اوزانیر باره​‌ده مختلیف فیکیرلر آرایا آتیلیر و آتیلماقدادیر .

«پاسارگاد» ساخته یهودیان یا ایرانیان؟

بررسی شخصیت تاریخی «كوروش» به عنوان پادشاه هخامنشی و كسی كه بابل را فتح كرد، یهودیان را آزاد و سلسله موسوم به هخامنشی را بنیان گذارد، با توجه به آرایه‏ های تاریخی قابل اثبات و پرهیز از خیالبافی، ما را با حقیقتی تلخ آشنا می‏كند؛ این جنایت فرهنگی به وسیله‏ ی یك مورخ غربی یهودی به نام «دیوید آستروناخ» انجام شده است...

سایت تابناك:

     بنای پاسارگاد مقبره كوروش نیست !            

                                                               حسن راشدی :  ۲۰ آبان ۱۳۸۹

     چندی پیش در وبلاگی ‘ تصویر فردی به نمایش گذاشته شده بود كه برای اظهار بندگی به كوروش  سر سلسله هخامنشیان ‘  به پای مقبره ای كه به نام وی در پاسارگاد منسوب است ‘ افتاده و بر خاك آن سجده می كرد ! و این در حالی است  كه  بنایی كه به نام مقبره كوروش در پاسارگاد مشهور  است نمی تواند  قبر كوروش هخامنشی باشد !

     قبر كوروش كه گفته می شود در پاسارگاد است ، افسانه ای بیش نمی تواند باشد ؛ زیرا  آنچه كه امروز به قبر كوروش مشهور است  در كتابهای تاریخی حمداله مستوفی ‘ ابن بطوطه و دیگر سیاحان و مورخان قرون گذشته  و در میان مردم محل به " مقبره مادر سلیمان" مشهور بوده كه در دوره پهلوی اول آنرا به نام  "مقبره كوروش " به مردم معرفی كردند !

  پاسارگاد به چندین دلیل نمی تواند مقبره كوروش باشد كه به سه تا از آنها اشاره می شود  :

          سرزمین‌های شگفت انگیز و مردمانی مهربان

                                        نوشته ویلیام داگلاس – ترجمه حمید دادیزاده تبریزی

بخشی از كتاب ” سرزمین‌های شگفت انگیز و مردمانی مهربان” نوشته ویلیام داگلاس – ترجمه حمید دادیزاده تبریزی :

 شاید قضاوت در مورد یك رویداد تاریخی زیاد هم آسان نباشد چرا كه هر كس از دید خود و گرایشی كه نسبت به آن رویداد دارد به  آن می نگرد و قضاوت می كند ؛ شاید بهترین تفسیرها از یك رویداد تاریخی مربوط به كسانی باشد كه در این رویداد بی طرف هستند و از بیرون و به عنوان فردی كه  حب و بغضی به موضوع  ندارند مسئله را  بررسی می كنند .  ولی نظر مثبت كسانیكه حتی فكر منفی نسبت به رویداد دارند از اهمیت بیشتری برخوردار است .

در این مختصر دیدگاه یك آمریكایی مخالف كمونیسم و شوروی ، در مورد تحولات آذربایجان در سالهای ۱۳۲۴-۱۳۲۵ هجری شمسی و رهبر این نهضت سید جعفر پیشه وری و اصلاحاتی كه توسط وی در طول یك سال حاكمیت فرقه دموكرات در آذربایجان صورت گرفته و این آمریكایی قاضی و پژوهشگر ،‌برای پی بردن  تاثیر این رویداد بر مردم ، از نزدیك با مردم آذربایجان هم صحبت شده به صورت خلاصه  كه از میان ترجمه آقای حمید دادیزاده انتخاب شده است ارائه می گردد :