بنا به یافته های ژنتیكی جدید                                                                                                                      دكتر اشرفیان بناب

                                       ایرانیها غیر آریایی هستند

                                            حسن راشدی  20 آذر 1390  

   «گروهی از محققین ژنتیك در دانشگاه پورتسموت انگلیس، به سرپرستی یك محقق ایرانی به نتایج جالبی درباره نژاد ایرانیان رسیده‌اند. این گروه معتقدند اكثر ایرانیان بر خلاف آنچه تصور می شود، نژاد آریایی ندارند بلكه به نژادی تعلق دارند كه حدود ده هزار سال پیش ساكن ایران بوده‌اند. این تحقیقات كه قسمتی از تحقیقات جهانی ژنتیك است به سرپرستی دكتر مازیار اشرفیان بناب سالها پیش در دانشگاه كمبریج شروع شده و در دانشگاه پورتسموت به نتیجه رسیده است».

  B.B.C  فارسی   13 NOV 2011       (ت 22  آبان 1390 )    

آنچه از مصاحبه دكتر اشرفیان بناب با تلویزیون BBC به دست می آید این است كه بر داشتهای ذهنی  چند دهه اخیر طرفداران تئوری نژاد آریایی  وطنی كه در طول 90 سال گذشته با آن خودشان را مشغول كرده بودند و افتخار می كردند كه یك روزی هیتلر گفته است  " آلمانیها و پارسها  هر دو آریایی هستند " قلم قرمز كشیده می شود  و از این به بعد آنها دیگر با تكیه بر این تئوری بی پایه نیز نخواهند توانست در توهم برتری نژادی خود سیر كنند و خودرا بر اروپائیانی كه ترقی و توسعه را نه در تئوری توهم آمیز و نژادپرستانه آریایی بلكه در سایه تلاش و كوشش خود بدست آورده اند بچسبانند ، زیرا DNA اروپائیان و آنچه اقوام آریایی گفته می شود متفاوت از DNA فارسهای ایران می باشد كه در طول سالیان دراز خودرا آریایی می پنداشتند و بر آن افتخار می كردند .

این در حالی است كه بنا بر مسنتدات تاریخی گذشته و یافته های محققین و مورخین معاصر مثل ویل درانت ، حتی آریائیانی كه از جنوب استپهای روسیه به جنوب و غرب مهاجرت كردند قبل از مهاجرت ، هیچ نوع تمدنی نداشتند و با هیچ نوع خطی  برای نوشتن آشنا نبودند ،  بلكه بعد از مهاجرت ،‌تمدنها را از بومیانی كه صدها سال قبل از آنها صاحب تمدنهای درخشان بودند یاد گرفتند .

در مقابل آنچه كه در كتاب تاریخی و دو جلدی " ایران توركلری نین اسكی تاریخی " (تاریخ دیرین تركان ایران ) تالیف مورخ و محقق بنام  آذربایجان پروفسور محمد تقی زهتابی كه در سال 1377 و با مشكلات فراوان اجازه انتشار گرفت و در این كتاب با استناد به مستندات تاریخی و زبانشناختی ثابت شده است كه نیاكان تركان ایران به سومریان التصاقی زبانی كه از 10 الی 12 هزار سال پیش در ایران ساكن شده اند می رسد و " تركان ایران نه تاریخ 2500 ساله بلكه تاریخ 7000 ساله در ایران دارند " از نظر علم ژنتیك هم به اثبات می رسد .

در تحقیقات ژنتیكی دكتر مازیار اشرفیان بناب 70 % نژاد مردم ایران به بومیانی می رسد كه 10 هزار و پانصد الی 11 هزار سال پیش در ایران ساكن شده اند و DNA  این افراد هیچگونه قرابتی با آریائیانی كه گفته می شود (حدود هزار الی دو هزار سال پیش از میلاد) از آسیای میانه (جنوب سیبری ) به ایران و هندوستان سرازیر شده سپس به اروپا رفته اند ندارد . 

در تحقیقات دكتر مازیار اشرفیان  ، "مطالعه DNA میتوكندریال نشان می‌دهد كه ریشه مشترك مادری تمام اقوام ایرانی ساكن در فلات ایران به زمانی بسیار عقب تر از آنچه در نظریه مهاجرت اقوام آریائی مطرح می باشد بر می‌گردد بدین ترتیب كه اگر تمامی اختلاط ها و شاخص های ژنتیكی مربوط به سایر مناطق جغرافیایی و قومی را از محتوای ژنتیكی نمونه‌های مدرن ایرانی حذف كرده و به كناری بگذاریم، اخیرترین جد مشترك مادری ما (Most Recentcommon ancestor- MRCA) زمانی حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ تا ۱۱ هزار سال قبل در فلات ایران می‌زیسته است."  

به گفته این پژوهشگر ژنتیك پزشكی و جمعیتی، در مطالعات ژنتیكی جمعیتی مطالعه DNA میتوكندریال كه فقط از مادر به فرزندان منتقل می‌شود می تواند تاریخ و گذشته نسل‌های مادری را نمایان كند و همچنین مطالعه بخش فاقد نوتركیبی كروموزوم Y كه از پدر به فرزندان مذكر منتقل می‌شود می‌تواند تصویر روشنی از گذشته و تاریخ پدری اقوام در طی نسل های متمادی در اختیار دانشمندان قرار دهند.  

بنا به این تحقیق ژنتیكی ،  شاخص كروموزوم پدری Y ویژه جمعیت‌های هندو ایرانی- اروپایی شرقی  به نام R1a است. دكتر اشرفیان بناب با توجه به  «ماركر R1a » در جمعیت‌های دربسته‌ی هندو اروپایی هندوستان و نیز جمعیت های جنوب سیبری و اسلاوهای شرقی  اروپا كه بالای 50 درصد (1) و در میان ایرانیان 35- 20 درصد بیشتر نیست (2)،  و  تفاوت DNA میتوكندریال ریشه مشترك مادری تمام اقوام ایرانی نزدیك به صفر است نتیجه گرفته كه  جمعیت اندكی از ایران آریایی بوده و باقی از تبار بومی ایران هستند  .

اشرفیان بناب در مصاحبه با  BBC می افزاید  : " محتوای ژنتیكی ما به مقدار بسیار بسیار محدود و كمی به اون منطقه‌[ منطقه مهاجرت آرئیان ]  ‌‌بر می گرده؛ ماركرها و شاخصهای ژنتیكی خاصی كه ما می تونیم در آسیای میانه [ جنوب سیبری ]  پیدا بكنیم [ و ] ماورا قفقاز ، كه بر اساس تئوریهای موجود منشا اولیه اقوام آریایی بوده، در فلات ایران بسیار بسیار كم پیدا میشن و این نشون می ده كه تاثیر ژنتیكی بسیار كمی اگر هم گرفتیم از اقوام مهاجر مركز آسیا میانه [ آریائیها ] گرفته شده و در ایران میشه پیداش كرد .

دكتر بناب در ادامه می گوید:

ما به این نتیجه رسیدیم كه تمامی اقوام ایرانی ریشه مشتركی دارند كه بخش عمده محتوای ژنتیكی اونها ، چیزی بیش از هفتاد درصد محتوای ژنتیكی تمام گروههای ایرانی كه فعلا در مرزهای سیاسی ایران ساكن هستند و زندگی می كنند به یه ریشه ی مشترك حدودا ده هزار ساله بر می گرده كه به دنبال انقلاب نئولیتیك یا پیدایش كشاورزی در حدود همین ده هزار سال پیشتر منطقه جنوب غربی كشور و ایران زندگی می كردند و به هر حال این جمعیت اولیه گسترش و رشد پیدا كرده و در تمام فلات ایران و بعد شاید در بیرون از مرزهای سیاسی فعلی ایران مستقر شدند و این جمعیت ریشه مشترك ژنتیكی تمام اقوام ساكن در فلات ایران است.

 در اصل باید گفت نه تنها نیاكان تركان ایران به بومیان 10 الی 11هزار سال پیش ساكن در ایران و یا به سومریان التصاقی زبان و یا "پرتو تورك "ها می رسد بلكه نژاد اغلب همكشوریهای فارس زبان امروزی هم سومری و " پرتو تورك" می باشد كه در طول سالیان دراز و پس از حاكمیت پادشاهان هخامنشی و ساسانی بر ایران امروزی كه مراكز حكومتی آنها بیشتر در استان فارس و مناطق همجوار و مركز ایران امروزی بوده ،‌ زبان آنها اول به پارسی قدیم  سپس به پهلوی و بعد از  اسلام  به دری ( فارسی كنونی ) تغییر پیدا كرده ولی نژادشان عوض نشده است .

فیلم مصاحبه دكتر اشرفیان را در این مورد می توانید  در سایت بی بی سی در این آدرس ببینید 

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2011/11/111114_l72_ir_genetic_shariyar.shtml?bw=bb&mp=wm&bbcws=1&news=1

در این تحقیق گرچه 70% نژاد ایرانیان به بومیان اصلی ساكن در ایران می رسد اما 30% بقیه نیز آریایی نیستند ، چرا كه در مصاحبه اول و در 13 شهریور سال 1386 شمسی ( 4 سپتامبر 2007) دكتر اشرفیان با  BBC  ، ده الی 15% درصد ایرانیان آریایی به حساب آمده اند .

این گزارش را هم در سایت بی بی سی در آدرس زیر بخوانید :

http://www.bbc.co.uk/persian/seventhday/story/2007/08/070828_ag-guest.shtml

بنا به تحقیق دكتر اشرفیان بناب: " نتایج این مطالعه نشان داده است كه برخی از جمعیت های ایرانی خصوصا هموطنان زرتشتی خصوصیات جمعیتی بسیار خاص و منحصر بفردی را نشان می‌دهند."

  در حقیقت باید گفت این تنها زرتشیان ایران هستند كه احتمالا  نیا و یا DNA  آریایی را با خود حمل می كنند

..در تحقیق ژنتیكی دكتر اشرفیان بناب DNA میتو كندریال مادری ایرانیان كه از مادر به فرزند می رسد بررسی شده ، همچنین مطالعه بخش فاقد نوتركیبی كروموزوم Y آریائیهای اروپای شرقی و قفقازیه و آسیای میانه ( جنوب سیبری و منطقه اولیه ساكنین آریایی ) با كروموزم پدری (Y ) ساكنین ایران مقایسه شده ‌كه از پدر به فرزندان مذكر منتقل می‌شود و می‌تواند تصویر روشنی از گذشته و تاریخ پدری اقوام در طی نسل های متمادی در اختیار دانشمندان قرار دهد و معلوم شده كه ژن حامل كروموزم پدری (Y) آریائیان در ایران بسیار بسیار كم و در بین اروپائیان شرقی و قفقاز و هندوستان بیش از ۵۰ % است و چون تفاوت DNA میتو كندریال مادری ایرانیان هم نزدیك به صفر است نتیجه گرفته اكثر ساكنین ایران كنونی از بومیان ۱۱ هزار سال پیش هستند و آریایی نیستند . از طرف دیگر از آنجائیكه احتمالا DNA میتو كندریال مادری مردم تركیه فاصله بیشتری با DNA مادری تركان آذربایجان ایران داشته دكتر اشرفیان نتیجه گرفته DNA  تركان تركیه با DNA تركان آذربایجان متفاوت است ، اما در اینجا نكته ظریفی موجود است و آن اینكه دكتر اشرفیان ژن مادری تركان تركیه را با ژن مادری تركان ایران مقایسه كرده ، ولی از ژن پدری بین آنها حرفی به میان نیاورده چرا كه در طول حاكمیت سلاطین عثمانی و طوایف ترك در آناتولی ، بیشتر تركان با دختران و زنان اسیر اروپایی و یا ساكنین ماقبل خود در آناتولی كه بیشتر بیزانسی و غیر ترك بودند ازدواج می كردند كه در سریالهایی چون ” محتشم یوز ییل ” تركیه هم این موضوع مشهود است ؛ و از آنجائیكه هر مرد مسلمان می توانست با چهار زن ازدواج كند لذا با گذشت زمان و در نسلهای بعدی تركان تركیه ، ژن مادری غیر ترك در میان DNA مادری تركان تركیه بیشتر شده و این فاصله را با ژن مادری تركان آذربایجان بیشتر كرده است اما از تفاوت و فاصله ژن پدری (Y ) بین تركان آذربایجان و تركیه حرفی به میان نیامده است ، و در گذشته و اكنون هم در اصل اساس همنژادی را بر پایه نسل (ژن ) پدری می دانند تا مادری . مثلا سلطان سلیم دوم پسر سلطان سلیمان عثمانی بعد از پدر به پادشاهی رسید كه مادرش "خرم سلطان " یا همان الكساندرا  دختر روسی بود كه  در جنگ ، اسیر سلطان سلیمان پادشاه عثمانی شده بود كه بعدا با وی ازدواج كرد و دارای فرزندان زیاد از وی شد ، ولی افتخار سلطان سلیم دوم  در این بود كه پسر سلطان سلیمان عثمانی (سلطان سلیمان قانونی ) است نه فرزند "خرم سلطان "اسیر ، لذا طبیعی است كه به همین دلیل فاصله ژن مادری تركان تركیه می تواند با ژن مادری تركان آذربایجان بیشتر باشد ولی از تفاوت و فاصله ژن پدری بین تركان آذربایجان و تركیه حرفی به میان نیامده است .

......................................................................

 توضیح : گرچه دكتر اشرفیان با فشار پان آریائیستها با توضیح بعدی خود در سایت  بی بی سی مدعی شده وی نگفته اكثر ایرانیها آریایی نیستند ، بلكه گفته اكثر ایرانیها از بومیان 10 الی 11 هزار ساله ایران هستند و این بومیان هم آریایی می باشند ولی ادعای بعدی وی هیچ چیزی را نمی تواند تغییر دهد ، زیرا فیلم ویدیویی وی همه گفته هایش را نشان می دهد و قابل تكذیب نیست ، همچنین تا به حال هیچ دانشمند و مورخی ادعا نكرده بومیان 10 الی 11 هزار ساله سومری ، ایلامی ، اورارتویی ، قوتتی و ماننایی ایران ، آریایی هستند !

1 - Wells, R.S., et al., The Eurasian heartland: acontinental perspective on Y-chromosome diversity. Proc Natl Acad Sci U S A, 2001. 98(18): p. 10244-9. Sharma, S., et al., The Indian origin of paternalhaplogroup R1a1 substantiates the autochthonous origin of Brahmins and the castesystem. J Hum Genet, 2009. 54(1): p. 47-55. Rosser, Z.H., et al., Y-chromosomaldiversity in Europe is clinal and influenced primarily by geography, rather thanby language. Am J Hum Genet, 2000. 67(6): p. 1526-43. Semino, O., et al., Thegenetic legacy of Paleolithic Homo sapiens sapiens in extant Europeans: a Ychromosome perspective. Science, 2000. 290(5494): p. 1155-9….
2- Wells, R.S., et al., The Eurasian heartland: a continental perspective on Y-chromosomediversity. Proc Natl Acad Sci U S A, 2001. 98(18): p. 10244-9. Nasidze, I., E. Y. Ling, et al. (2004). "Mitochondrial DNA and Y-chromosome variation in thecaucasus." Ann Hum Genet 68(Pt 3): 205-221