یوردداش yurddaş

بو بلاگ آذربایجانلیلارین و ایراندا یاشایان باشقا تورکلرین دیل ، تاریخ ، مدنیت ، فولکلور و انسانی حاقلاری ساحه سینده چالیشیر .

گوج بیرلیکده دیر!

+0 بَگَن (Bəyən)
Image result for ‫100 هزار نفر در استادیوم تبریز‬‎


                       گوج بیرلیکده دیر!

                             و یادداشتهای

                    روزنامه «همشهری ورزشی »

حسن راشدی : 26 اسفند 1397

سه شنبه 21 اسفند 1397 : « چرا این تراکتورسازی را دوست نداریم؟»  رسول بهروش

چهار شنبه 22 اسفند 1397: « چرا تراکتور سازی را دوست داریم ؟» فرزاد مولازاده

دو یادداشت بالا و تیتر دیروز و امروز روزنامه «همشهری ورزشی» در مورد تیم  فوتبال«تراختور» (تراکتور سازی) کاملا متفاوت بود.

رسول بهروش از نویسندگان روزنامه همشهری ورزشی از دست طرفداران پرشمار «تیم تراختور» بخاطر اینکه به قول ایشان «..اصرار دارند این تیم را در تمامی زمینه‌ها دقیقا معادل شهر «تبریز» تفسیر کنند [نه تیم یکی از باشگاه های آن و] چنین اتفاقی تقریبا هیچ کجای جهان رخ نمی‌دهد.» ناراحت بود و این ناراحتی را دیروز سه‌شنبه، 21 اسفند طی یادداشتی « چرا این تراکتورسازی را دوست نداریم؟»  بیان داشته بود!

ناراحتی او تنها معادل شهر تبریز بودن این تیم (که البته معادل آذربایجان و ترکان ایران بودن تیم را در درون خود نگه میدارد و بر زبان آوردن آنرا به مصلحت نمی داند!) نیست ، بلکه او از اینکه در مسابقات «دربی» بین ماشین سازی و تراختور هواداران هر دو تیم شعار « آذربایجان تیملری فرق ائله‌مز رنگلری» میدهند هم ناراحت است، چرا که اینجا اتحاد و همدلی طرفداران این دو تیم را در یک جبهه می بیندکه باب میل و آرزوی ایشان نیست و به همین خاطر است از شعار «آذربایجان وار اولسون، ایستمه‌ین کور اولسون» بیشتر ناراحت است!

طبیعی است ناراحتی او تنها از این شعارها و رفتارهای متفاوت و فرهنگ مدرن و « عیبی یوخ» طرفداران تیم تراختور نیست،بلکه ایشان نه تنها مشاهده می کند که تیم تراختور به تریبون و سمبل ترکان هویت طلب و عدالت خواه باجمعیت حدود 32- الی 35 میلیونی تبدیل شده است که بر اساس اصل 15 قانون اساسی هنوز به اندازه ارامنه 100 الی 150 هزار نفری ایران حق تحصیل به زبان مادری خود ندارند و تریبونی جز تریبون ورزشگاه برای بیان این خواسته قانونی در اختیار آنها نیست و آنها در این مکان با دادن شعار « تورک دیلینده مدرسه اولمالیدی هر کسه» خواسته های دسته جمعی خودرا به گوش مسئولین می رسانند، بلکه ایشان می بیند این تیم  در حال تبدیل شدن به معادل « تیم ترکان ایران» و احتمالا ببیشتر از آن هم  است و بیم از این دارد که همه ترکان طرفدار چندین ده ساله تیم قرمز و آبی تهران و دیگر شهرها هم به طرفداران تیم «تراختور» بپیوندند!

و از این رهگذر است که آقای رسول بهروش در روزنامه پرتیراژ همشهری شمشیر را از رو بست و بر روی طرفداران تراختور کشید! اما نتیجه‌ای که می خواست بگیرد، جواب عکس داد و طرفداران تراختور را بیشتر منسجم‌تر و مصمم‌تر وخودرا منزوی‌تر کرد و روزنامه همشهری هم متوجه «گوج بیرلیکده دیر» طرفداران تیم تراختور شده و امروز چهار شنبه 22 اسفند 1397: فرزاد مولازاده  در پاسخ به یادداشت رسول بهروش در یادداشتی دیگر و در همان صفحه روزنامه همشهری ورزشی از نو آوری‌های طرفداران این تیم پر طرفدار بخصوص از ابتکار عبارت «عیبی یوخ» و « آذربایجان قیزلاری، گؤیلرین اولدوزلاری » و ... زیر عنوان: « چرا تراکتور سازی را دوست داریم ؟ » مطالبی نوشت تا از زهر نیش یادداشت دیروز رسول بهروش بکاهد...!