+0 بَگَن (Bəyən)
بشار اسدِ آواره، در آغوش روسیه...!
حسن راشدی
١٩ آذر ١۴٠٣
سرنوشت دیکتاتورها بهتر از این نمی تواند باشد، مسئولین «تحریرالشام» هم باید بشار اسد را آینه عبرت خود بدانند و برای اداره سوریه در آینده، طرحی بریزند که همه اقشار جامعه سوریه با عقاید و مذاهب، زبان و فرهنگهای مختلف و متفاوت بتوانند با خیال آسوده در کنار هم زندگی کنند.
حال و روز امروز بشار اسد نشان میدهد، وی هیچ قدرتی از خود نداشته است و دیگران سرپا نگه داشته بودند، وقتی دیگران حمایت خودرا از وی کم کردند، مثل بادکنک به هوا رفت و ترکید..!
«تحریر الشامی» ها نه هواپیما داشتند نه موشک، نه هلیکوپتر جنگی و نه ماشین‌آلات جنگی سنگین!
بشار اسد همه اینها را داشت، اما افسران و سربازانی‌که این ادوات را به کار می انداختند، اعتقادی به اسد و تصمیماتش نداشتند، چون میدیدند بشار اسد تصمیم گیرنده اصلی برای سرنوشت سوریه و مردمش نیست!
آنها میدانستند روسها برای منافع مردم سوریه، بمب روی مخالفین بشار اسد نمی ریزند، بلکه برای منافع و نفوذ خود در سوریه، مخالفین را بمباران می کنند!
یازدهم آذر ماه عباس عراقچی وزیر امور خارجه، به دمشق رفت و با «بشار اسد» دیدار کرد و در رستوران عمومی شهر دمشق غذا خورد که نشان میداد هیچ خبر ناگواری در دمشق و احتمالا تمام سوریه، نیست و «همه چیز آرام است و بشار اسد خوشبخت!»
اما شانزدهم آذر، یعنی پنج روز بعد، «تحریر الشامی»ها شهر «حماه» و فرودگاه آنرا به اختیار خود در آوردند، روز بعد «حمص» و هیجدهم آذر هم بدون هیچگونه مقاومتی از طرف نیروهای اسد، پایتخت سوریه، «دمشق» را در اختیار گرفتند و «بشار اسد» هم ناپدید شد!
با سقوط حاکمیت پنجاه و پنج ساله خاندان «اسد» اکثریت مطلق جمعیت سوریه به شادمانی پرداختند که چندین میلیون از آنها آواره و پناهنده کشورهای همجوار بخصوص، ترکیه شده بودند!
«ابومحمدالجولانی» رهبر «تحریر الشام» سیگانالهای مثبتی از خود در برقراری رابطه سیاسی با چین و روسیه و دیگر کشورها نشان میدهد و تا کنون آسیبی به مکانهای مقدس شیعیان و علویان نرسانده است که بشار اسد با حمایت این گروه و حامیانشان روی پای خود ایستاده بود.
به هر حال آینده سوریه چه خواهد شد، به راحتی قابل حدس نیست، هفته‌ها و ماههای دیگر بسیاری چیزها روشن خواهد شد..!