لطفا فقط به اندازه زبان ۱۵ نفری مردم " آینو "در ژاپن به زبان 30 میلیون ترك دل بسوزانید !
+0 بَگَن (Bəyən)
به زبان بیش از۳۰ میلیون ترك در ایران دل بسوزانید!
حسن راشدی ۲۰ تیر ۱۳۹۱
سایت تابناك در تاریخ ۱۸ تیر خبری را در سایت خود با عنوان " اقوام ایرانی آینو در ژاپن " قرار داد و در مورد پیدایش زبان آینویی در شمال ژاپن و ایرانی ( البته یعنی فارسی) نامیدن زبان این قوم كه فقط ۱۵ نفر به این زبان صحبت می كنند از اعمال تبعیض دولت ژاپن نسبت به این قوم و زبان مردم آن انتقاد كرد و برای نجات این زبان ۱۵ نفری چاره اندیشی كرد .
مسئولین این سایت از تمام ایران دوستان خواستند كه " جهت نجات این زبان و نجات این قوم از تبعیض دولت ژاپن هر اقدامی كه میدانند انجام دهند." (1)
ایكاش سایت تابناك و همكشوریهای فارس زبانی كه مثل مسئولین سایت تابناك می اندیشند ، به اندازه زبان ۱۵ نفری مردم " آینو " در ژاپن ، به زبان بیش از ۳۰ میلیون ترك در ایران دل می سوزاندند و آن چیزی كه برای زبان و مردم ۱۵ نفری آینو می خواستند برای زبان و مردم سی و چند میلیونی تركان داخل ایران هم می خواستند !
شاید خالی از لطف نباشد یاد آوری كنیم كه همین دو ماه و اندی پیش و در دهم اردیبهشت ماه بود كه در حاشیه برنامه " نود " كودك ۶-۷ ساله آذربایجانی طرفدار تیم " تراختور " وقتی با زبان كودكانه خود شعر " دیلیم اؤلسه من ده اؤللم …. منیم دیلیم اؤلن دئییل …. باشقا دیله دؤنن دئییل " ( اگر زبان من بمیرد منهم می میرم …. زبان من هرگز نمی میرد ….و تبدیل به زبان دیگر نمی شود ) را با احساس كودكانه خود خواند و این شعر از برنامه نود پخش شد ، فردای ْآن روز سایت تابناك چنان بر آشفت كه بر اثر همین بر اشفتگی ، مقاله ای را در سایت خود گذاشت و شعر این كودك خرد سال آذربایجانی را " شعر تند ضد ایرانی و علیه تمامیت ارضی " ارزیابی كرد ! (۲)
بر همین اساس و به دنبال این قضیه و بنا به خبرهای منتشر شده ، ضرغامی مدیر عامل صدا و سیما هم جهت ادای توضیحات در این زمینه به مجلس فرا خوانده شد !
جای تعجب اینجاست كه شعر این كودك خردسال كه جز مفهوم دوست داشتن زبان مادری ، چیز دیگری را معنی نمی دهد از نظر گردانندگان سایت تابناك و احتمالا نمایندگانی كه آقای ضرغامی را به مجلس احضار كرده اند ، " ضد ایرانی و علیه تمامیت ارضی " تلقی شده است !
گویا در ایران نه تنها اصل ۱۵ قانون اساسی كه كمترین حقوق فرهنگی غیر فارس زبانان ایران در تدریس و تحصیل به زبان خود در مدارس در آن قید شده اجرا شدنی نیست حتی به زعم عده ای كه وزنه ای هم در كشور به حساب می آیند ، هیچ كسی و هیچ ملتی در ایران حق ندارد به زبان و فرهنگ خویش "عشق محاوره ای" هم بورزد و تنها زبان و فرهنگی كه می توان به آن عشق ورزید فارسی است وگر نه دوست داشتن و عشق ورزیدن به زبانها و فرهنگهای غیر فارسی و مادری ، مفهومش ضد ایرانی بودن ، ضد تمامیت ارضی و تجزیه طلبی و پانیسم است !!
در مقابل ، سایت تابناك از پیدا شدن ۱۵ نفری از قوم " آینو " در ژاپن كه در زبان آنها شماره ها شبیه فارسی و یا دری افغانی است ذوق زده شده و از اینكه احتمالا تعداد این افراد به ۱۵۰ هزار نفر می رسیده كه در كشورهای روسیه و ژاپن زندگی می كردند ولی " بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را (حتی از خودشان) پنهان می‌كنند. " اظها ر ناراحتی و نگرانی كرده و برای نجات زبان و قوم " آینو " از تبعیض دولت ژاپن كه در سال ۱۹۹۱ فقط ۱۵ نفر به این زبان صحبت می كردند از همه ایران دوستان كمك خواسته است !
براستی چقدر درد آور است كه تركانی كه اكثریت نسبی جمعیت ایران را تشكیل می دهند و جمعیت آنها درایران بیش از سی میلیون نفر است ، دردشان شبیه " آینو "ها در ژاپن است و بسیاری از خانواده های ساكن در تهران و دیگر شهرهای فارس نشین بخاطر همان حسی كه والدین قوم ۱۵ نفری " آینو " دارند از صحبت كردن به زبان تركی خود و یاد دادن آن به فرزندانشان امتناع كرده ، تلاش می كنند با فرزندانشان به فارسی صحبت كرده و تُرك بودن خود و یا حداقل فرزندانشان را پنهان كنند تا مورد تبعیض و تمسخر قرار نگیرند ! اما در این میان تنها یك فرق اساسی موجود است ، و آن اینكه جمعیت آینوها زبانها در ژاپن ۱۵ نفر و كل آینو زبانهایی كه در ژاپن و روسیه و احتمالا چین زندگی می كنند ولی دیگر به زبان آینویی صحبت نمی كنند و به زبان كشورهایی كه ساكن آن هستند تكلم می كنند در كل ۱۵۰ هزار نفر تخمین زده می شود كه در میان خیل جمعیت بیش از یك میلیارد و شش صد میلیون نفری این سه كشور حتی اقلیت اندك هم به حساب نمی آیند ، اما تركان ایران كه نزدیك به نصف و یا حداقل دو پنجم از جمعیت ۷۵ میلیونی ایران را تشكیل می دهند ،سرنوشتی شبیه سرنوشت " آینو " ها دارند!
براستی آنهایی كه درد ۱۵ نفر آینویی زبان ژاپن و یا ۱۵۰ هزار نفری آنها در سه كشور چین و روسیه و ژاپن را در آن دور دستها درك می كنند و به دنبال چاره این درد هستند هرگز درد بیش از ۳۰ میلیون نفری تركان كشور خودرا حس كرده و به فكر چاره جویی افتاده اند ؟!
آیا خواسته ما تركها جز این است كه ما تركها هم مثل شما فارسها حق و حقوقی مثل شما و به نسبت جمعیتمان در ایران داریم كه حد اقل از زمان حاكمیت اسلام به این سو و در طول ۱۰۰۰ سال حاكمیت مستمر اجدادمان بر این كشور ، برای حفظ و حراست آن حتی با همزبانان خود هم به نبرد پرداخته ایم ؟
اگر ما تركها با جمعیت بیش از سی میلیونی خود بتوانیم مثل شما همكشوری های فارس زبان در مدارس و دانشگاهایمان به زبان تركی تحصیل كنیم ، تاریخ تحریف و تحقیر شده نه ، تاریخ واقعی مان را نوشته و به شخصیتهای تاریخی مان افتخار كرده ، متون آثار ادبی خود چون كتاب دیوان لغات التُرك ، كتاب پر ارزش و جهانی دده قورقود ، دیوان فضولی و ختایی ، واقف و " حیدر بابایه سلام " شهریار را در مدارس و دانشگاههایمان یاد گرفته بر حماسه كور اوغلو ، قوچاق نبی و زینب پاشا و ستارخان و باقرخان فیلمها ساخته ، در زمینه مطالعه و یادگیری علمی آثار موسیقی سنتی ، كلاسیك و مدرن خود در دانشگاه هایمان همت گماشته و غبار از سیمای آثار فولكلوریك و غنی خود به همت محققین و دانشمندانمان برباییم ، به خلق آثار سینمایی و اجرای تئاتر به زبان غنی و موسیقیایی تركی خود اقدام كرده به نمایش بگذاریم و به این زبان اثار ادبی جدید و مدرن آفریده و به ملت خود و دنیا ارائه دهیم ، كارت عروسی ، مغازه و شركت و موسسه و سنگ قبر پدر و مادر و عزیزان خودرا مثل شما به زبان خود بنویسم و ترك بودن خودرا بخاطر تحقیرها و توهینها و صدها دلیل دیگر پنهان نكنیم و مثل شما بر زبان و فرهنگمان افتخار كرده بر حماسه و حتی افسانه های خود ببالیم و زبان شما همكشوریها را هم در مدارس و دانشگاههایمان نه به زور و فشار و تحمیل بلكه از روی میل و رغبت ، داوطلبانه و با اشتیاق كامل در كنار زبان خود تحصییل كرده و شما هم زبان من همكشوریت را مثل من در مدارس و دانشگاههایت در كنار زبان خود یاد بگیری و وقتی بهم می رسیم نه به عنوان دیدار ارباب و رعیت و یا حاكم و محكوم ، بلكه مثل دو دوست و برادر صمیمی با حقوق مساوی و برابر در همه زمینه ها همدیگر را در آغوش گرفته و به هر كدام از زبانهای تركی و فارسی خواستیم باهم به گفتگو بنشینیم ، چه كسی از ماها جرئت می كند شمارا پان فارسیست ، راسیست و نژادپرست خطاب كند و یا چه كسی از شماها می تواند ما را پان توركیست و تجزیه طلب بنامد ؟
همكشوری فارس زبان ! من تا به حال در هیچكدام از تشكیلات و احزاب تركها چه در ایران و چه در كشورهای دیگر ندیدم تركها نامگذاری احزاب و تشكیلات خودرا با پیشوند " پان " شروع كنند كه خود این واژه و یا پیشوند ، نماینده افراط گری در هر آرمان و ایده است ؛ اما این را در احزاب و تشكیلات همزبانان شما دیدم و می بینم .
حزب " پان ایرانیسم " كه در اصل اهداف پان فارسیستی را دنبال می كند یكی از این احزاب افراطی است كه از دهه بیست و از زمان محمد رضا پهلوی تشكیل شده و بعد از انقلاب اسلامی هم همچنان فعال بوده و هست و نامه رهبر آن دكتر محسن پزشكپور نماینده مجلس شورای ملی در زمان شاه را ، بعد از انقلاب به رئیس جمهور سابق سید محمد خاتمی هم دیده ایم ، رهبران این حزب اصلا اعتقادی به وجود غیر فارس زبانان و حقوق آنها در ایران و نقشه ترسیمی خود به نام " ایران بزرگ " كه از قیرقیزستان ،ازبكستان ، تركمنستان و قسمتی از غرب كشور چین در آسیای میانه گرفته تا افغانستان و قسمتی از پاكستان و ایران و قسمتی از عراق و سوریه تا كوههای قفقاز شامل كشورهای جمهوری آذربایجان ، ارمنستان ،گرجستان ،جمهوری خودمختار داغستان ( روسیه ) و قسمتی از استانهای شرق تركیه ادامه دارد ، ندارند ؛ اما ما تركها كه حتی به اندازه ارمنیهای ۱۵۰ هزار نفری ایران از حق تحصیل به زبان خود در مدارس و دانشگاهها هم بهره ای نداریم وقتی صحبت از حق تحصیل به زبان تركی به میان می آوریم به وسیله همین پان ایرانیستها و دیگر همزبانان شما به پان توركیسم متهم می شویم !
نقشه " ایران بزرگ " ترسیم حزب "پان ایرانیسم "
به راستی تا به حال همزبانان شما گفته اند حقوق فرهنگی و تحصیل ما تركها به زبان خودمان در مدارس و دانشكاهایمان با جمعیت چند ده میلیونی در این كشور چقدر است و بیشتر از آن خط قرمز شما همكشوریهای فارس به حساب می آید و اگر پا روی این خط قرمز بگذاریم می توانیم پان توركیست و تجزیه طلب به حساب بیائیم ؟
ملتی كه حتی حق تحصیل در حد ابتدایی در كشور خود ندارد چطور می تواند " پان توركیست " شود و همه تركهای دنیا را متحد كند تا حقوق غیر تركها را زیر پا بگذارد ؟ ولی آنهایی كه خودرا صاحب بلامنازع كشور می دانند و هیچ حقی هم از حقوقی كه خود از آن برخوردارند به دیگر ملل و اقوام داخل كشور قائل نیستند و فكر الحاق سرزمینهای كشورهای دیگر را هم در سر می پرورانند می توانند دموكرات نامیده شوند ؟
آیا بجای اجرای تئوریهای پوچ نژاد و زبان برتر در كشور و یا پیش گرفتن سیاست نخ نما شده تحقیر زبانها و فرهنگها و مستحیل كردن آنها در زبان و فرهنگ حاكم و تراشیدن نژاد و زبان ساختگی برای تركهای ایران كه به تفرقه و دشمنی و تضاد در جامعه منجر می شود بهتر نیست حداقل به اندازه آن ۱۵ نفر آینویی زبانهای ژاپن توجهی به زبانها و فرهنگهای غیر فارسی كشور شود و تا دیر نشده با واقعیتها كنار آمده و حقوق همه ملل و اقوام در كشور به رسمیت شناخته شده و بر اساس كثرت جمعیت ، غیر فارسها هم مثل همكشوریهای فارس زبان از تمام حقوق و مزایای مادی ومعنوی كشور برخوردار شوند و حس نفرت و انزجار و حاكم و محكوم به دوستی و احترام متقابل تبدیل شود ؟