+0 بَگَن (Bəyən)
آذری پندارهای آذربایجان برخود توهین می کنند!
حسن راشدی: جمعه 27 مهر 1397
عده ای معدود از جوانان ناپخته آذربایجان که در دام تئوری «زبان آذری» گرفتار شده اند زیر بمباران تبلیغات پان‌ایرانیسم و راسیسم تمامیّت‌خواه ، چون قدرت دفاع از زبان، فرهنگ ، تاریخ و هویت تُرکی را در خود نمی بینند، راحت‌ترین راه را هضم شدن در زبان، فرهنگ، هویت و تاریخ ساختگی تحمیلی میراث خاندان پهلوی حاکم بر جامعه ایران دیده خودرا « آذری » غیر تُرک پنداشته در بیشتر موارد از تجاوز لشکریان فاتح ترک بر گذشتگان خود یاد کرده اظهار انزجار از ترکان می کنند!
این تفکّر بر اثر تلقین و تبلیغ پان ایرانیستهای نژادپرست بر غیر ترک بودن و باصطلاح« آذری» بودن ترکان آذربایجان پدید آمده که عده ای از آذری پندارها آنرا درونی کرده و بر آن اصرار دارند که این موضوع در درجه اول توهین به خود آذری‌چیها و سپس بر کل مردم آذربایجان است؛ چرا که اکثریت مطلق مردم آذربایجان و ترکان سایر نقاط ایران به جز عده ای معدود کج اندیش خودرا نه آذریهای ترک شده، بلکه خویشتن خویش را از ترکان اصیل و حاکم بر این سرزمین می دانند که با تاریخ هفت هزار ساله و امپراتوری عظیم و پر قدرت هزار ساله بعد از اسلام بر ایران و دیگر کشورها، از غرب چین گرفته تا شرق اروپا و به وسعت یک قارّه را با کاردانی و سیاستمداری مقتدرانه اداره کرده اند!
ادعای توهین آمیز پان ایرانیستها بر مردم آذربایجان در حالی صورت می گیرد که امپراتوران و سلاطین ترک سلجوقی ابتدا و اولین بار از شرق و از خراسان وارد ایران شده به فتوحات خود ادامه داده در سال 429 هجری قمری شهر نیشابور، سپس شهر ری و در آخر اصفهان را به مدت 160 سال پایتخت دائمی خود قرار دادند نه شهرهای مشهور آذربایجان چون تبریز، اردبیل،اورمیه،زنجان، مراغه و قزوین را!
سلجوقیان پس ار فتح شهرهای شرق و مرکز ایران و تثبیت قدرت خود به مدت 18 سال ، در سال 447 هجری قمری وارد آذربایجان شده و این منطقه را هم بر امپراتوری خود افزوده با ترکان بومی آذربایجان که در «کتاب التیجان »به فزونی سکونت آنها در آذربایجان در قبل از اسلام و در زمان رایش پادشاه یمن (حدود 500 الی 525 میلادی) اشاره شده و در« تاریخ طبری» و « بلعمی» هم از آن به تفصیل سخن رفته در آمیخته ترکان امروزی آذربایجان و ایران را پدید آوردند که از فتوحات، بخشش و عدل و انصاف آنها شعرای فارسی گوی دیوانها بسته و برای نزدیک شدن به دربار آنها، اشعار ملتمسانه بسیاری سروده اند.